We zijn vrijdagavond 23:45u en meneer zit hier schoon te wezen. Schone afsluiter van alweer een geweldige week:- Maandag: de hele dag op route voor fotookes, 's avonds op weg naar gemeenteraad geflitst, bij thuiskomst vastgesteld dat ik domweg mijn nota's laten liggen heb. Lief gezien: half uur.
- Dinsdag: mij belachelijk gemaakt voelen door iets aangeboden te krijgen wat anderen na zes maanden in hun schoot geworpen krijgen, werken tot iets voor 20u, lief een uur of drie later. Lief gezien: half uur.
- Woensdag: zelfde als dinsdag, lief thuis om 22.30u. Chance. Lief gezien: anderhalf uur. Wochei!
- Donderdag: hele dag fotookes, thuiskomen, doucheke in de rapte, naar 'feest' van duusd jaar rusthuis. Twee uur, drie kwartier. Lief gezien? Neeje, speechkes van non, geschiedkundige, burgemeester, directeur én een toneelke. Op de receptie achteraf door 'collega's' vastgestekt voor drie kwartier boss-bashing en verhaalkes over een blauw oog door een kip achter na te zitten. Daarna nog tien minuutjes minivoetbal. Lief gezien: toch een vol uur.
- Vrijdag: dik overslapen, hele dag opleiding over tijdrovende, ingewikkelde nieuwe versie van werkprogramma, daarna snelsnel om groenten, een interview afnemen, drie reportagekes zoeken om in 't weekend nog uit te werken én nog te horen krijgen dat daar best nog wat bij mag, daar eigenlijk compleet mottig van worden. Lief gezien: vanaf 00u. Half uurtje.
Samengevat: in 120 uren: 4 uur mijn lief gezien, 33 uren geslapen en zo'n 83 uren druk gemaakt in kleine en grote zaken. Hoezo, een rotweek?
1 opmerking:
Tiens, ik had vorige week een identiek gevoel, maar aangezien we hier over een LAT-relatie spreken, is dat misschien wel normaal.
Hopelijk zijn de volgende weken een stuk beter!
Een reactie posten