Vandaag in kamer 12 tijdens mijn babyfotoronde, geen woord veranderd:
- Best daj hier donderdag nie was. Ik was niet om aan te spreken.
Ik: - Oei, zware bevalling?
- Spoedkeizersnede. In 20 minuutjes was ze eruit.
Ik: - Nog een geluk, ik hoor soms verhalen over bevallingen van 32 uren.
- Ja, al goed en wel, maar die vrouwen zijn wel al thuis, hé. Ik zit hier verdomme tot woensdag. En madam was al 12 dagen over tijd.
Ik: - 12 dagen? Ik dacht dat 10 het maximum was.
- Ik dacht dat ook en mijn gynaecoloog ook. Alles heb ik gedaan. De hele Vlaamse ardennen, Batibouw, maar 't wilde er niet uit. En stappen maar! En ananas fretten! En rozebottelthee en da's niet eens te zuipen!
Ik: - Vrijen schijnt ook te helpen.
- Maak dat niemand wijs! Geen bal heeft dat geholpen. Dat bleef maar duren voor dat kind eruit kwam, zeg.
1 opmerking:
een droomjob heb je toch, bert... :-)
Een reactie posten