Italië - San Marino

San Marino moet zowat de oudste republiek ter wereld zijn. De soevereine staat ligt in het hartje van Italië en is tegenwoordig nog steeds erg afhankelijk van de Italiaanse buren. Vandaag de dag is het bekend als een Italiaans staatje waar je tax free kan shoppen. San Marino leeft dan ook van het toerisme. Zowat 50% van hun inkomsten is erop gebaseerd. Zo gaan hun postzegels (die enkel in dat land verstuurd kunnen worden) en de zeldzame euro-muntjes voor grof geld over de toonbank. De straatjes in het centrum liggen op verschillende hoogtes en puilen uit van de winkeltjes. De mensen zijn vriendelijk, praten vlot Engels en geven graag uitleg maar zijn verre van opdringerig. Historisch gezien is er weinig opvallends te zien, met uitzondering van het paleis en de drie wachttorens. Verder vind je er ook een folter- en een rariteitenmuseum in het centrum.

San Marino is gelegen op een gigantische rots en dat is historisch erg belangrijk gebleken. Hoewel het land in WO II door de Duitsers bezet werden, genoot het altijd van de onafhankelijkheid. Als middeleeuwse vesting bijvoorbeeld, was het land hoegenaamd oninneembaar. Rondom het centrum heb je dan ook een geweldig uitzicht op de rest van het land en de Apennijnen.

Dat hun levensleus vrijheid is, mag je wel heel letterlijk nemen. Je kan er in vrijwel alle winkeltjes naast parfum, handtassen, sieraden, souvenirs en drank ook wapens kopen. Meestal zijn het luchtdrukpistolen, zelfs in de vorm van uzi's of AK 47's. Maar naast de klassieke Samoerai-zwaarden vind je er ook messen waarmee je een gemiddeld paard in één slag kan vellen, ninja-sterren en knipmessen die in België al even verboden als dodelijk zijn.

Wie verder wandelt en blijft klimmen, komt terecht aan de eerste en grootste wachttoren van San Marino. Als je de moeite doet om er langs te lopen, krijg je dit mooi uitzicht op de tweede toren. Je wandelt er langs angstaanjagend diepe afgronden en ontdekt er kleine picknickhoekjes, waar je gerust 5 minuutjes kunt uitblazen. De natuur is er prachtig.

Aan de derde toren krijg je de andere kant van de tweede wachttoren te zien. Er passeert amper een toerist, maar de paadjes liggen er erg proper en onderhouden bij. Je daalt af langs bossen terwijl kleine gecko's je pad kruisen en langs ravijnen, waar je uitzichten hebt om uren naar te kijken. Omdat de omheiningen beperkt zijn, moet je niet te ver van je pad afwijken. De afgronden zijn zo steil dat je het er gegarandeerd niet levend van afbrengt als je valt. Je kan blijven afdalen, maar aan het radio- en tv-station kan je via een bocht en een residentiële wijk weer in het centrum terechtkomen.
San Marino is meer dan een lamentabele voetbalploeg en een shoppingsparadijs. Het leven is er goed, de natuur schitterend. Wie ooit in de buurt is, moet zeker een namiddag uittrekken voor een uitgebreid bezoekje. Je zal je het niet beklagen.