Het verschil met de vorige generatie is dat wij ruimschoots kunnen sparen, niet moeten verhuizen als we een job hebben gevonden en dat we niet persé een gezin moeten stichten op ons 21ste. Die generatie woont nu in een mooi afbetaald huis, heeft een degelijke gezinswagen voor de deur, maakt reizen en gaat regelmatig eten. Meer dan één keer hoor ik van hen het verhaal hoe ze begonnen zijn met een armtierige spaarrekening en een klein huisje; dat er geen tijd en ruimte was voor zotte kosten, luxeproducten of verre reizen. En hoe gelukkig ze waren, dat ook.
't Zijn 'troostende' woorden voor ons, als we weten dat we niet alles meteen kunnen veroorloven, hoewel we al meer mogelijkheden hebben dan de vorige generatie. De belangrijkste les is dat we er al wel geraken, vroeg of laat. Maar het afgelopen jaar zijn enkele leeftijdsgenoten gaan samenwonen en niet in een huis waar de vorige generatie het over had, maar wel in een nieuwbouw. De één heeft geweldig veel ruimte, terwijl een ander koppel in een toonzaal lijkt te wonen. De nieuwte straalt overal vanaf.
Gisterenavond bezochten we het huis van onze neef, midden in een schone wijk vol kasten van huizen. Niets dat er tweedehands uit zag, niets dat er goedkoop uitzag. Een dure keuken, een ruime badkamer, alles blonk als geen ander. En dan vraag ik mij af: hoe zouden wij dat gaan doen, zonder de lotto te winnen, meer dan 1.000 euro per maand af te betalen of door 7 dagen op 7 te werken? Slaap je geruster in een eiken bed, eet je lekkerder uit dure borden en leef je met minder zorgen? Het cliché zegt van niet, maar ik twijfel toch. Als je over je huis geen zorgen moet maken, dan leef je toch een pak geruster. Of niet?
4 opmerkingen:
Je kunt je ook 'geen zorgen maken' over een bescheiden, maar degelijke woning natuurlijk :)
Vraag je eerst eens af hoeveel geld iedereen van zijn ouders krijgt en dan weet je wie er in zo'n kast kan wonen.
Ik woon in een bescheiden rijwoning waaraan ik 20 jaar ga moeten verbouwen. Mijn keuken is deels jaren '30, deels jaren '60 en het fornuis is 2007. Maar het is is van mij en ik ben er ferm gelukkig mee. Mijn ouders hebben geen geld op overschot dus heb ik het allemaal maar zelf gedaan. Het gaat ook, hoor. Maar langzaam. En ik ben echt niet de enige.
regio westhoek is goedkoper voor nieuwbouw. poperinge, loreninge ed zijn natuurlijk wat veraf van het roeselaarse, maar langemark, houthulst, klerken... vallen best mee van afstand en ook een stuk goedkoper, misschien een tip om ook in die regio's es te informeren.
Ja, ik moet ook altijd dat gezaag horen van mijn ouders dat eind jaren '70 crisis was en de rente gigantisch hoog en zo.
Maar die generatie kon wel een nieuw groot huis nieuw bouwen op een grote grond, zonder spaargeld en met een "gewone" job als pas afgestudeerde.
Zelfs met een beetje spaargeld en een goedbetaalde job is het met de huidige vastgoedprijzen moeilijk voor jongeren.
En ik ben dan zo een pipo die in Brussel zoekt, waar je het dubbele betaalt per vierkante meter t.o.v. vlaanderen...
Een reactie posten