Baby

Mijn geboortefoto's verlopen vlot. Deze week bereikte ik al de kaap van 100 babyfoto's en daarbij heb ik zowat alles al gehad. Van een lesbische moeder tot een kersverse vader die de naam van zijn vrouw verkeerd schreef en van een vroeger buurmeisje tot een vrouw die haar zelfgemaakt snoep aanbood. Ik kreeg ook al enkele telefoontjes van trotse ouders die het fotootje graag willen nabestellen.

Het telefoontje gisteren was dan weer een dieptepunt. Een grootmoeder belde me om de foto van haar pasgeboren kleindochter. Het kindje is afgelopen maandag gestorven. Een virus dat net iets te laat werd opgemerkt, een ruggemergpunctie dat het meisje net niet deed stikken en een coma die uiteindelijk onomkeerbaar bleek. Tien dagen oud was ze en voor de ouders stortte hun leefwereld in.

"Het kan me niet schelen hoeveel die foto kost, maar we zouden ze heel graag hebben", zei de mevrouw aan de telefoon. "We hebben amper foto's kunnen nemen. Het is allemaal zo snel gegaan." Ik liet de vrouw uitgebreid haar verhaal doen en beloofde haar de foto te bezorgen via de post en mail. Wat ik vraag voor zo'n extra afdruk? Zoude gij geld vragen? Ik dacht het ook niet.