Collega's

Vandaag heb ik in de gietende regen een brandweerslang in de modder mogen oprollen en een uur later stond ik modder van de weg te schrapen. Met een trekker en een nieuwe collega die tussen het staren naar schapen en het rollen van zijn sigaretten ook een handje toestak. Enkele weken terug mocht ik nog giftig onkruid trekken op een veld in de blakende zon. Zes uur lang zonder één druppel water. Een mens wordt er soms pisnijdig van, maar het is telkens weer verrassend om te merken dat er steeds originelere str*ntwerkjes opduiken. En dan heb ik het nog niet eens over het raar volk dat er werkt.

- De snotaap: een jaar of 21, woont alleen, net ontslagen en verwacht bij de rechter voor twee ongevallen. Bij het laatste was hij dronken op een boom geknald, vluchtte hij voor de polies die hem uiteindelijk thuisvond, alwaar meneer de boel kort en klein sloeg. Hield het bij ons vol tot hij voor een tripje (in every way of the word) naar Nederland trok, een gans weekend zijn bed niet zag en op zondag op zijn nuchtere maag een spacecake verorberde, waardoor hij de maandag apestoned en zo moe als wat op het werk verscheen.

- De Kosovaar: ook een leuk verhaal: geboren in Italië, op de vlucht toen zijn broer een maffialid doodsloeg en via Duitsland -waar hij werkte/steelde/kickbokste- hier terechtkwam. Stak vorige week zijn vinger in een houtzaag en werd op staande voet ontslagen.

- De Argentijn: werkte in zijn thuisland als kunstenaar, architect en installateur van airco's. Kent Nederlands, maar gebruikt het amper. Heeft geen familie en slechts één vriend. Hij is zo eenzaam als wat en stond al vier keer op het punt een ticket naar huis te kopen, maar stapte nooit het vliegtuig op.

- De bijna-gepensioneerde: oud-Sabenien die een verbitterde kijk heeft op de maatschappij. Heeft een zoon die bedrogen werd door zijn vrouw en een kleinzoon die hij binnen enkele jaren een goudklomp van 1kg uit de jaren '60 wil schenken. Kijkt halsreikend uit naar zijn pensioen binnen enkele maanden.

- De Senegalees: sympathieke gast, heeft een vrouw die heel wat tijd in Italië doorbrengt en kent slechts een handvol Nederlandse woorden: alstublieft, goeiendag, tetten en lekke lekke preute.

Er werkt daar nogal wat. Ohja, vandaag zag ik ook nog een ex-werknemer. "Dat was Marcel. Heeft ook nog aan deze sorteermachine gestaan. Tot hij een verkeerde move maakte en zijn hand er werd afgerukt."

Gezellig.