Na een interview over een ponykoers en een nieuwe frituur, staat er nog een interview over een dansavond en een begrafenis op het programma. Vanavond heb ik om 19u en 20u nog twee interviews, een derde (waarvan ook een hele pagina gemaakt moet worden) heb ik noodgedwongen moet weigeren. Dat is het nadeel aan last-minute opdrachten en een onvoorspelbaar mediagegegeven. Maar toch vloek ik es serieus. Niet zozeer over die interviews, maar wel over het feit dat ik ook maar een gewone opmaakredacteur ben zoals zovele hier op de redactie. Mijn jobopdracht is eigenlijk artikels verbeteren en in pagina’s invormen, maar daar kom ik weinig toe op dagen als vandaag. En toegegeven, het fret ook aan mij dat ik al wekenlang wacht op een antwoord op drie vragen van hogerhand. Niet eens moeilijke of tijdrovende antwoorden, maar gewoon een simpele ‘ja’ of ‘nee’. De rest doe ik zelf wel, meneer. Een mens zou haast blij zijn dat ‘em een extra job heeft aanvaard.
Nuja, om dit mottig postje goed te maken, krijgen jullie weldra een leuker berichtje over een geweldige dag in Temse gisteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten