Onbegrijpelijk waarom iemand als Adam Sandler nog steeds bestempeld wordt als talentloos en bij elke film bakken kritiek over zich heen krijgt. Sommige zijn ongemeen grappig (Happy Gilmore en Billy Madison!) en andere zijn dan inderdaad weer wat flauwer (Mr. Deeds en Anger Management bijvoorbeeld), maar hij blijft voor mij een verrassende en geweldige komiek. Hij heeft het gezicht van je beste vriend en je vervelendste vijand tegelijkertijd. Hij heeft geen streken of hoge verwachtingen, maar doet gewoon waar hij zin in heeft. En maar zeiken dat hij wél goed was in Punch-Drunk Love. Welnee, meneer, de film was ronduit pokkesaai. Alternatief my ass. In Reign Over Me gaat hij nog eens de sentimentele toer op en zet hij een ge-wel-di-ge rol neer als Charlie Fineman, een getraumatiseerde eenzaat die zijn familie verloor tijdens de crash van 9/11 en die er langzaam weer bovenop geraakt dankzij zijn oude schoolmakker. Wat is die film sfeervol, intiem en machtig schoon!
Ook de soundtrack is om duimen en vingers van af te likken. Check het eens, zeg:- Pearl Jam - Love, Reign O'ver Me
- Graham Nash - Simple Man
- Bruce Springsteen - Out in the Street
- Bruce Springsteen - Drive All Night
- Jackson Browne - The Birds of St. Marks
- The Pretenders - Stop Your Sobbing
- Lucy Klein - Payback
- Diminished - Flesh Eater
- Shawn Barry - No Trouble
- Marc Cohn - You're a Shadow
- The Who - Love, Reign O'er Me
2 opmerkingen:
Tis toch een kutfilm
Bakkes, Tom. Als gij em niet goed vindt, wil dat zeggen dat hij just wél goed is.
Een reactie posten