Fi(t)nesse

Teneinde mijn state of laziness een kloot af te trekken en mijn conditie een flinke kick in the butt te geven, ga ik sinds kort één keer per week fitnessen. Het is technisch gezien waarschijnlijk de dichtste in de buurt en is wel erg verschillend van andere fitnesszaken. Alleen al het feit dat het hele gebouw uit MDF-platen en gelakt hout blijkt te bestaan... Als er brand uitbreekt dan is het boeltje waarschijnlijk in 5 minuten afgebrand. Wie veel geluk heeft en niet op zijn of haar toestel wordt vastgeschroeid, kan door de vensters misschien nog naar buiten springen. Enig minpunt is dat je dan op treinsporen belandt, op de plaats waar er vorig jaar nog een ontspoorde. Je vindt er ook geen hypermoderne toestellen, blitse tv-screens, een dvd-theek of een uitgebreid drankengamma.

Het grote voordeel is dat er daardoor geen vrouwelijke dertigers binnenhuppelen die op iedereen neerkijken en dat afgetrainde geilaards hun gading elders zoeken. Bovendien onthoudt de baas van het spel uw naam en vraagt hij om het kwartier hoe het gaat (aan iedereen!). De mensen die er trainen, zijn dan ook bijzonder verschillend. Van groot tot klein, strakt tot verlept... je vindt er alles. Vorige week trainde daar een semi-Poolse vrouw die een bovenlijf had alsof ze een paard levend had verslonden en aan haar oefeningen te zien vangt ze die paarden met haar blote handen.

Eergisteren nog was een dertiger, bij wie Vin Diesel op een grassprietje lijkt, die in zijn eentje waarschijnlijk meer dan 300 kg omhoog duwde. Dan sta je daar mooi, te puffen met gewichtjes terwijl er voor je neus gasten rondhossen met bovenarmen zo breed als je billen. Maar 't is in elk geval plezant, dus dat is het bijzonderste... :-)