
Vorige week tijdens de minivoetbal eens ferm gelachen met de brute tegenstander die we in de laatste minuut van de wedstrijd zwaar aftroefden. Nothing but happy faces, maar op de bank zat één serieus gezicht. Een copain van ons kreeg immers de week ervoor serieuze hartritmestoornissen en moest zaterdagavond in allerijl naar spoed gebracht worden. Na een reeks onderzoeken konden ze niks vinden, maar zijn ongezonde levensstijl zou nefast zijn voor zijn gezondheid. Roken, massa's Red Bull achteroverkappen en slechts enkele uren per nacht slapen deden hem uiteindelijk de das om. Zijn toestand is ondertussen amper verbeterd. Zijn je m'en fou-mentaliteit heeft plaats gemaakt voor kortademigheid, onrust en zaken die ik ooit
hierzo neerschreef. Alsof dat nog niet genoeg was, had onze toekomstige schoonzus afgelopen weekend een ongeval. Een kop-staartaanrijding met gelukkig enkel blikschade tot gevolg. En dan zou ik durven klagen dat mijn agenda morgen pokkevol staat...
1 opmerking:
wens de copain een voorspoedig herstel!
Een reactie posten