Plopsaland

Het is nog van het Meli-tijdperk geleden dat ik er een voet had binnengezet en net als bij Disneyland dateert dat nog van uit de vorige eeuw. Nu, het West-Vlaamse Disneyland kan je het niet meteen noemen, maar de Studio 100-bonzen hebben toch aardig werk geleverd. Na een late kaartersavond zaterdag, arriveerden we er (dankzij gratis kaartjes van 't werk) omstreeks 2u 's middags en bij de eerste attractie zat de sfeer er al goed in. Collega FJA zagen we er ook, eerst zonder en daarna met natte broek -ter info: em had wél een broek aan zu-. Hierzo:

Na de nodige roetsjbanen en splashtoestanden ging het er iets rustiger aan toe in het rondtoerende treintje. Ik pleit ervoor om dezelfde dieren als in Bellewaerde te laten rondhossen. Een pak spannender dan hordes buffels, ezels en geiten.

Iets geweldiger ging het er aan toe op onderstaande attractie. Die heb ik wijselijk aan mij laten voorbijgaan en aan het bleke gezicht van Tom achteraf had ik overschot van gelijk. Eline zat er ook op. Zonder schoenen en zonder mij, ocharme. Not.

De marketingjongens van Plopsaland zijn bijzonder geslepen, want de uitgang van twee attracties kwamen uit in een Plopsashop, met tientallen kleurrijke knuffels en prullaria, allemaal niét voorzien van een prijskaartje. Sterke ouders, die hun kinderen er zonder pruilen en zagen kunnen doorloodsen. De marketing gaat echter ten koste van de paddestoelhuisjes. Deze had bijvoorbeeld een vuilnisbak vlak voor de voordeur:

Ons kinderhart werd tenslotte helemaal verteerd door de talrijke dieren die er rondtjoolden. De parende cavia's en pluimerige kippen lieten we voor wat het was. We waren meer geïnteresseerd in een geitje dat tegen een schuurtje leek te creperen ofwel een heel hardnekkig dutje aan het verslijten was. Omdat het geen horentjes had, dachten we bovendien dat het lam was (gniffel gniffel). Enfin, mijn goed hart en propere handen dan maar in een ietwat vieze bak water gedopt om het geitje te laten drinken. Het beestje rook er half aan, sprong ineens recht en dartelde vrolijk verder, de vuile hypocriet. Weg, compassie!

Nuja, het was een aangenaam dagje uit en leuk om te doen met kinders. Ik zie me er nog niet meteen teruggaan, maar het was toch fijn met zoveel zon en weinig volk!