Kara-is-oké

Zondagavond, nadat we de nacht ervoor bijzonder laat vroeg in ons bed beland waren, ging het nog richting een dichtbijzijnde bowling, alwaar een collega van de broer en mijn lief in zijn vrije uurtjes DJ van dienst is. Met een handvol collega's van de andere afdeling werd er eerst een uurtje of twee gebowld (yeey! blacklightbowlen!) om daarna dichter bij de discobar aan te schuiven.

Karaoke is iets dat ik ken uit programma's als Jambers, waarbij dikke oude wijven volledig in het zwart gekleed Willy Sommers staan na te janken. Niet meteen mijn ding dus. Ik had geen zin om mij één wortel te drinken, dus hielden we het maar bij fruitsap. Edoch, veel konden we niet afgaan want er zat niet bijster veel volk (zo'n man of 15) die daar bovendien wel eens regelmatig komt. Lees: die al wat gejank kunnen verdragen.
Het eerste nummer werd vrolijk ingezwierd door een licht mentaal/fysiek gehandicapte gast. Ik heb geen probleem met zo'n mensen al kon hij wel meevallen opvallen ambetant doen de meisjes lastig vallen pokke-ergerlijk uit de hoek komen. Enfin, hij breakte meer dan dat hij dancete en was hij wat verder handtastelijk geweest, dan had hij ongetwijfeld wat meer kunnen breaken. Nu, bij mij en Eline hield hij alvast zijn handen thuis, zodat we op ons beurt de tijd hadden om ons beste zangtalent uit de mouw te toveren.

Het begon met vijf behaarde Britney Spearsen die met hun beste basstemmen 'Baby One More Time' door de micro keelden. Met muzikale intermezzo's van de meisjes (oma's aan de top! I'm so excited!) en de halve cd van Preuteleute (die collega Debbie geschokt en verbijsterd aan tafel hield) zongen we nog 'Het is een nacht' en besloten we een stuk na middernacht met een heerlijke versie van 'Annabel' waarbij de versterker het even begaf en het publiek schreeuwde om meer en verder de DJ toezong met "Amateur! Het wordt niets met jou, amateur!".
Nuja, het moet gezegd dat het wel heel leuk was en dat mijn karaokedoop meteen een goeie was. Marginaal? Minder dan dat ik dacht, toch. Eigenlijk is karaoke het perfecte excuus om je eens goed te laten gaan, luidop mee te zingen en een originele manier om je lief/vriendin/vrouw weer zoveel redenen te geven waarom ze ooit verliefd op je is geworden...
Ahja, dat de foto's wazig zijn? Collega's lezen immers ook wel eens mee, al zijn er scherpere foto's natuurlijk altijd op aanvraag te verkrijgen natuurlijk!