Kamieltje

Jawadde, we hebben nog eens vroeg gedaan deze week (lees: We zijn es thuis voor woensdagavond 22u). Tijd om rustig nog een warm avondmaal naar binnen te werken, terwijl Man Bijt Hond op staat. Man, er zijn maar weinig reportages die zo in het hart van Vlaanderen gaan filmen als in dat programma. Zo komt Kamagurka met zijn quad in Boeschepe, waar hij botst op een oud koppel dat een nooit gehoord Frans/West-Vlaams dialect spreekt. Boven zit hun 44-jarige gehandicapte zoon accordeonplaatjes te draaien waarbij plaatjes als Eviva Espagna de hele buurt vullen.

Of wat dacht je van een dorpje verderop, waar hij een stokoud peeke ontmoet dat geen pint kan gaan drinken omdat het café overvol zit. Dan maar een ander café opzoeken waar hij ronduit over zijn leven vertelt.
Ja, menjir, mijn vrouwe en ik adn een eel gelukkig leevn. Ot liefde ipt jirste gezicht wa? Eigenlijk is zezie mie gepakt. Ze kwam ip ne dag binnen en zei: Kamieltje, zoew wieder ni tegare ne kji trouwen?

De man zei het op een onbeschrijflijk lieve manier, dat ik de reportage erna nog zat te glimlachen. De eenvoud der mensen? Er is niks mooiers, meneer.