
Enfin, na een tussenstop bij mijn lief ging het met een lege maag richting huis, waar ik vandaag al de hele tijd aan het werken ben aan een verslag voor de redactie. Frustrerend, niet alleen omdat het amper vooruit gaat, maar ook omdat ik er weer eens geweldig mee op mijn bek kan gaan.
Gelukkig worden mijn zinnen vanavond wat verzet met een verplicht cinemake. Jawel, verplicht! Broerlief had nog kaartjes liggen die morgen niet meer geldig zijn, die hij had doorgespeeld aan mijn ouders, maar uiteindelijk in de vergeethoek belandden. En nee, het is mijne dag niet vandaag. Morgen. Misschien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten